Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.

Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach, które sadzi się na uprawach leśnych. Uprawy leśne są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.

Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl.

W Nadleśnictwie Mirosławiec odnowienia obejmują rocznie ok. 63 ha na powierzchniach otwartych. Bierzemy także udział w programie zwiększania lesistości kraju poprzez pomoc w sporządzaniu planów zalesieniowych dla prywatnych właścicieli gruntów rolnych.

Odnowienia możemy podzielić na odnowienia sztuczne, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Na siedliskach żyznych, zalesionych przed laty głównie sosną, wprowadzamy obecnie pod osłoną istniejącego drzewostanu buk i dąb. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Prace polegają na spulchnieniu gleby pod okapem drzewostanu w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, oraz rozluźnieniu drzew, tak by do dna lasu dochodziła odpowiednia ilość światła niezbędna dla rozwoju młodych siewek.

W Nadleśnictwie Mirosławiec odnowienia obejmują rocznie ok. 128 ha w tym na powierzchniach otwartych 63 ha.

Corocznie średnio Nadleśnictwo Mirosławiec pielęgnuje ok. 285 ha upraw leśnych i młodników. Polega to na wykaszaniu chwastów i spulchnianiu gleby wokół sadzonek. Równocześnie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, które w zależności od wieku drzewostanu mają inny charakter i noszą inną nazwę: czyszczenia wczesne w okresie uprawy, czyszczenia późne w okresie młodnika, trzebieże wczesne w okresie dojrzewania drzewostanu oraz trzebieże późne w okresie dojrzałości drzewostanu. Zabiegi pielęgnacji to wg. E. Ilmurzyńskiego kierowanie rozwojem nowo powstałych pokoleń lasu. Celem pielęgnowania jest kształtowanie lasu w sposób zapewniający uzyskanie najlepszych wyników, tzn. wytwarzanie największych ilości masy drzewnej o możliwie najlepszej jakości.

Czyszczenia wczesne wykonujemy corocznie na obszarze ok. 38 ha, czyszczenia późne – na 67 ha, trzebieże wczesne – na 267 ha, a trzebieże późne – na ok. 682 ha.