Wydawca treści Wydawca treści

Historia

Historia Nadleśnictwa Mirosławiec sięga roku 1945. Wówczas to powstało Nadleśnictwo Orle o powierzchni około 9300 ha powołane przez Dyrekcję Lasów Państwowych Okręgu Bałtyckiego w Szczecinku, które uważane jest za protoplastę dzisiejszej jednostki Lasów Państwowych.

Historia Nadleśnictwa Mirosławiec sięga roku 1945. Dekretem z dnia 1 października, inż. Mieczysław Danowski został zobowiązany do zorganizowania nadleśnictwa z siedzibą w miejscowości Orle. Tworzone Nadleśnictwo wchodziło w skład Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Bałtyckiego w Szczecinku i uważane jest za protoplastę naszej dzisiejszej jednostki. Okres urzędowania pierwszego nadleśniczego był bardzo krótki, gdyż został zastrzelony przez nieznanego sprawcę w dniu 18.06.1946 r. Pomimo tak krótkiego czasu swojej pracy, sformował nadleśnictwo składające się z 9 leśnictw: Orle, Studnica, Siennica, Jodłowo, Giżyno, Poźrzadło, Pępłówek, Gniewosz i Łowicz. W trudnych warunkach organizował pracę, kompletował załogę, werbował chłopów z centralnej Polski do wywozu drewna, remontował drogi i osady leśne.

("Mieczysław Danowski - pionier wynalazczości w polskim leśnictwie (w czterdziestą rocznicę śmierci)" - SYLWAN, rocznik CXXXI, Warszawa 1987, numer 10, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne).

Następcą Mieczysława Danowskiego został Jan Kirilenko, kierując jednostką od 26.08.1948 do 31.12.1949 jako pełniący obowiązki Nadleśniczego i od 01.01.1950 do 14.09.1952 jako Nadleśniczy.

Mapa przeglądowa Nadleśnictwa Państwowego Orle Koszalińskiego Okręgu Lasów Państwowych w Szczecinku wg. stanu na 1.01.1953 r.
Mapa przeglądowa Nadleśnictwa Państwowego Orle Koszalińskiego Okręgu Lasów Państwowych w Szczecinku wg. stanu na 1.01.1953 r.

W 1951 r. w obecnej siedzibie Nadleśnictwa Mirosławiec, powstaje Rejon Lasów Państwowych, w skład którego wchodzą Nadleśnictwa: Orle, Biały Zdrój, Złocieniec, Nowy Dwór, Broczyno, Świerczyna, Strzaliny, Tuczno, Człopa i Drzonowo.

W tamtym czasie, do zarządzania Nadleśnictwem w miejsce Jana Kirilenko zostaje skierowany Ludwik Śledź. Podobnie jak poprzednik najpierw pełni obowiązki (01.10.1952-31.05.1953) by potem zostać Nadleśniczym. Jak trudnym zadaniem było pełnienie tej zaszczytnej funkcji niech będzie fakt, że już 28.02.1954 na własną prośbę zostaje odwołany ze stanowiska.

W dniu 01.04.1954 r. Nadleśniczym Nadleśnictwa Orle został Bolesław Wolniewicz. Kierował jednostką przez kolejne 15 lat a potem przeniósł się do niedalekiej Człopy. W 1961 r. po likwidacji Rejonu Lasów Państwowych, Nadleśnictwo przeniesione zostaje z Pałacu w Orlu do obecnej siedziby Nadleśnictwa i przybiera nową, istniejącą do dziś nazwę – Mirosławiec. Do tego samego budynku przeniesione zostaje również Nadleśnictwo Świerczyna, którym kieruje wówczas Stanisław Zielonka.

Mapa przeglądowa drzewostanów Nadleśnictwa Państwowego Świerczyna Koszalińskiego Okręgu Lasów Państwowych w Szczecinku wg. stanu na 1.01.1953 r.
Mapa przeglądowa drzewostanów Nadleśnictwa Państwowego Świerczyna Koszalińskiego Okręgu Lasów Państwowych w Szczecinku wg. stanu na 1.01.1953 r.

Od 01.04.1969 r. Nadleśniczym był Marian Sidorski. Z dniem 1.01.1973 r. Nadleśnictwo Mirosławiec powiększyło się o tereny należące do Nadleśnictwa Biały Zdrój i Świerczyna. Nowa powierzchnia wynosiła wówczas ponad 33 tys. ha. Od 1.01.1978 r. Nadleśnictwo Mirosławiec przechodzi do nowopowstającego Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Pile. Obowiązki Nadleśniczego do 31.07 pełnił Józef Grzelczak. Od 1.08.1978 do 30.06.1979 Nadleśniczym Nadleśnictwa Mirosławiec był Antoni Przybylski. Z dniem 1.01.1979 r., w ramach dostosowania granic Nadleśnictwa do granic województw, Nadleśnictwo Mirosławiec przekazuje do Nadleśnictwa Drawsko prawie cały obręb Biały Zdrój oraz do nowotworzonego Nadleśnictwa Złocieniec, część obrębu Mirosławiec i Świerczyna (część pozostała w Mirosławcu, przyjmuje nazwę Nieradź). Przyjmuje natomiast z Nadleśnictwa Człopa obręb Tuczno oraz z Nadleśnictwa Głusko, część obrębu Krępa Krajeńska. Po tych zmianach ogólna powierzchnia prawie się nie zmienia i nadal wynosi ok. 33 tys. ha.

W okresie od 1.07.1979 – 15.10.1992 r. Nadleśniczym był Lech Adamski. Jego miejsce zajął ówczesny zastępca Kazimierz Deus, który kierował jednostką do 26.01.2015 r. Wtedy właśnie przeszedł na zasłużoną emeryturę, zapisując się w historii naszego Nadleśnictwa jako najdłużej wytrwały na swoim stanowisku.

W 1986 r. po utworzeniu Nadleśnictwa Tuczno, powierzchnia Nadleśnictwa zmniejszyła się do 13900 ha. Od tego czasu granice zewnętrzne w zasadzie nie zmieniają się, chociaż w wyniku przyjęcia gruntów „popegeerowskich" do zalesień, powierzchnia wzrosła w 1996 r. do 14635,76 ha.

Dawna siedziba Nadleśnictwa Orle (fot. Zbigniew Tomczak)
Dawna siedziba Nadleśnictwa Orle (fot. Zbigniew Tomczak)

Do końca obowiązywania Planu Urządzenia Lasu na lata 2006-2015, Nadleśnictwo tworzyły dwa obręby leśne – Mirosławiec i Nieradź. Obręb Mirosławiec powstał w 1945 r. jako Nadleśnictwo Orle. W jego skład weszły lasy trzech majątków ziemskich, oraz grunty porolne i nieużytki przeznaczone do zalesienia. Ich łączna powierzchnia wynosiła 7121,70 ha. W 1953 r. wszedł w skład utworzonego Nadleśnictwa Mirosławiec z powierzchnią 8464,89 ha. W 1966 r. przekazano do Nadleśnictwa Świerczyna kompleks Hanki (624,73 ha), przejęto natomiast grunty z Państwowego Funduszu Ziemi o łącznej powierzchni 1251,71 ha. Definitywny plan urządzania lasu na okres 1967 – 1977 określił jego powierzchnię na 9091,78 ha. W 1978 r. przekazano do Nadleśnictwa Złocieniec 5442,60 ha, które weszły w skład tworzonego obrębu Sienica. W latach 1978 – 1987 do obrębu przyłączono grunty wiejskie (150,06 ha), oraz część Obrębu Biały Zdrój (1155,35 ha) z Nadleśnictwa Drawsko. Na początku II rewizji Planu U.G.L. w 1984 r. jego powierzchnia wynosiła 5138,57 ha. Od 1994 r. na skutek realizacji przez Nadleśnictwo planu zwiększania lesistości kraju, w ramach którego przejmowane były do zalesienia zasoby AWRSP, powierzchnia uległa zwiększeniu i na dzień 31.12.2015 r. wynosiła 5384,10 ha.

Grunty obrębu Nieradź stanowiły część powstałego w 1945 r. Nadleśnictwa Świerczyna, w skład którego weszły dawne lasy państwowe, lasy byłych majątków ziemskich oraz lasy chłopskie. W 1946 r. jego powierzchnia wynosiła 7867 ha. W latach 1946 –1966 nastąpiło przejęcie 1400 ha z Nadleśnictw Mirosławiec i Strzaliny oraz innych, porolnych gruntów do zalesień. W 1966 r. definitywny plan UL obejmował powierzchnię 11361,10 ha. W 1978 r. nastąpił podział obrębu Świerczyna na obręb Nieradź (7537,71 ha) oraz obręb Świerczyna (4137,86 ha) – przekazany do Nadleśnictwa Złocieniec. W 1986 r. do obrębu Nieradź włączono 305,38 ha z Nadleśnictwa Wałcz (obręb Nakielno) i 723,03 ha z Nadleśnictwa Tuczno (649,04 ha z obrębu Strzaliny i 73,99 ha z obrębu Tuczno). Powyższe zmiany oraz przejęcia gruntów z zasobów AWRSP zwiększyły ogólną powierzchnię obrębu do 9309,96 ha w 1996 roku, by na dzień 31.12.2015 r. wynosić 9649,24 ha.

W chwili obecnej nadleśnictwem kieruje Paweł Olszacki. Nowy Plan Urządzenia Lasu na lata 2016-2025 zmienił jednostkę w Nadleśnictwo jednoobrębowe, liczące 15033,83 ha. Pod koniec roku 2015 budynek, w którym mieści się siedziba Nadleśnictwa przeszedł gruntowną przebudowę. Ale mimo, iż wszystko pachnie nowością i jest nowoczesne, nie zapominamy o historii naszego Nadleśnictwa i o ludziach, którzy tą historię tworzą…


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Obszary Natura 2000

Obszary Natura 2000

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty.

Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:

  • obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
  • specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i  zwierząt.

Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.

Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha

Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 144 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i 823 obszary ochrony siedlisk (SOO), w tym 364 obszary mające znaczenie dla Wspólnoty. Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.

Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40% gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.

 

Na terenie naszego nadleśnictwa wyznaczonych jest siedem obszarów Natura 2000:

Obszary Secjalnej Ochrony Ptaków (OSO)

Mapa obszarów specjalnej ochrony ptaków
Mapa obszarów specjalnej ochrony ptaków

Puszcza nad Gwdą (PLB 300012)
Obszar zaklasyfikowany jako OSO we wrześniu 2007 r. Całkowita powierzchnia wynosi 77 678,90 ha z czego 693,87 ha na terenie Nadleśnictwa Mirosławiec.

W granicach występują zróżnicowane siedliska, co jest wynikiem urozmaiconej rzeźby terenu. Na dnach i zboczach dolin spotkać można lasy liściaste, na pozostałym terenie głównie iglaste. Wokół jezior utrzymują się torfowiska oraz tereny podmokłe. Niewielki udział mają także łąki kośne i źródliska rzek.

Na obszarze występuje co najmniej 20 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 8 gatunków ptaków z Polskiej Czerwonej Księgi. Jest jedną z ważniejszych w Polsce ostoi bielika i lelka. Ponadto jest ostoją lęgową: bąka, bocianów, błotniaka stawowego, żurawia, lerki, dzięcioła czarnego i średniego, gągoła, kani czarnej i rudej, puchacza, orlika krzykliwego, rybołowa, zimorodka, muchołówki małej, gąsiorka, ortolana i włochatki.

Lasy Puszczy nad Drawą (PLB 320016)
Obszar zatwierdzony we wrześniu 2009 r. Całkowita powierzchnia OSO wynosi 190 279 ha, z czego 207,95 ha na terenie Nadleśnictwa Mirosławiec.

Obszar obejmuje kompleksy leśne położone na równinie sandrowej, w środkowym i dolnym biegu rzeki Drawy. Występuje tu znaczna ilość jezior z urozmaiconą linią brzegową oraz oczka wodne, torfowiska i stawy rybne. Charakterystyczne są doliny Drawy i Płocicznej, otoczone wysokimi skarpami.

To jedna z najważniejszych w Polsce ostoi lęgowej ptaków drapieżnych i żurawia oraz ważne zimowisko łabędzia krzykliwego. W wysokim zagęszczeniu występują również: bąk, dzięcioł czarny, zimorodek, lelek, rybitwa czarna, trzmielojad.

Wartość przyrodniczą ostoi podnoszą dobrze zachowane cenne zbiorowiska roślinne, bogate w wiele rzadkich i zagrożonych gatunków roślin.

Ostoja Drawska (PLB 320019)
Obszar zaklasyfikowany jako OSO w 2007 r, obejmuje zasięgiem 153 906,10 ha z czego w granicach nadleśnictwa znajduje się 173,75 ha.

Lasy pokrywają około 25% terenu. Są to głównie bory sosnowe, dąb i buk, oraz łęgi i buczyny w sąsiedztwie jezior. Pozostały teren jest użytkowany rolniczo lub pokryty jeziorami, zajmującymi około 10% terenu. Należą one do najgłębszych w Polsce i mają urozmaiconą linię brzegową.

Szczególnie cennym fragmentem jest dolina Drawy z dopływami, której źródła znajdują się w rezerwacie Dolina Pięciu Jezior.

Występują tu populacje: bielika, błotniaka stawowego, bociana czarnego, kani czarnej i rudej, derkacza, puchacza, rybołowa. Obszar ten jest jedną z najważniejszych w Polsce ostoi lęgowych żurawia. Są także ssaki: bóbr, mopek, nocek duży i wydra.

Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (SOO)

Mapa specjalnych obszarów ochrony siedlisk
Mapa specjalnych obszarów ochrony siedlisk

Jezioro Wielki Bytyń (PLH 320011)
Obszar powołany w 2008 r. jako OZW - obszar spełniający kryteria obszarów wspólnotowych. Całkowita powierzchnia to 2 017,05 ha, z czego 515,38 ha na terenie Nadleśnictwa Mirosławiec.

Prawie połowę powierzchni stanowią wody jezior Wielki Bytyń i Bytyniec. Jezioro Wielki Bytyń zajmuje powierzchnię 887 ha. Jest położone w głębokiej rynnie z nieregularną linią brzegową i wysokimi skarpami. Pozostały teren zajęty jest przez lasy z dużym udziałem buka i dębu. Siedliska w większości należą do naturalnych, a stopień synatropizacji szaty roślinnej jest niewielki. Występują tu głównie starorzecza i inne naturalne eutroficzne zbiorniki wodne, kwaśne i żyzne buczyny, grąd subatlantycki, dąbrowy acidofilne, łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe, bory i lasy bagienne.

Obszar ten jest również cenną ostoją faunistyczną.

Jezioro Lubie i Dolina Drawy (PLH 320023)
Obszar o łącznej powierzchni 15 046,70 ha, z czego 236,32 ha na gruntach administrowanych przez Nadleśnictwo Mirosławiec.

Obejmuje Jezioro Lubie (największe na pojezierzu drawskim - 1 439 ha), dolinę Drawy - rzekę przepływającą przez jezioro wraz z przylegającymi łąkami i lasami. W granicach obszaru leży także fragment doliny Studziennicy z płatami grądów, fragment Puszczy Drawskiej z torfowiskami mszarnymi, jeziorkami i płatami wrzosowisk.

W zbiorowiskach roślinnych spotykane są cenne gatunki roślin: lipiennik Loesela (storczykowate), mchów: sierpowiec błyszczący i porostów. Świat zwierząt reprezentują: zimorodek, derkacz, wąsatka, traszka grzebieniasta, kumak nizinny, żółw, wydra, bóbr, nocek, bielik, rybołów, bąk, żuraw.

Mirosławiec (PLH 320045)
Obszar zatwierdzony w 2008 r. jako OZW. Łączna powierzchnia wynosi 6 566,60 ha, z czego 2 942,76 ha leży na terenie Nadleśnictwa Mirosławiec.

Na terenie tym stwierdzono 7 typów siedlisk. Znajduje się tu silnie przekształcone, lecz wciąż cenne przyrodniczo, duże torfowisko niskie między Rzeczycą, Płocicznem i Marcinkowicami, zajęte głównie przez użytki zielone. Wśród nich zachowały się unikatowe w regionie pozostałości łąk trzęślicowych. Są także chronione w formie użytków ekologicznych i rezerwatu torfowiska mszarne.

Ostoja obejmuje pola, łąki i lasy będące biotopem „naszego", wolnościowego stada żubrów - głównego przedmiotu ochrony ostoi.

Uroczyska Puszczy Drawskiej (PLH 320046)
Całkowita powierzchnia SOO wynosi 74 416,30 ha, na obszarze Nadleśnictwa Mirosławiec znajduje się 205,08 ha.

Swoim zasięgiem obejmuje pofałdowane tereny w środkowym i dolnym biegu Drawy. Występują tam obok drzewostanów sosnowych dobrze zachowane buczyny i dąbrowy o naturalnym charakterze. Najcenniejszym przyrodniczo obszarem jest centralna część ostoi, położona w widłach rzek Drawy i Płocicznej, których koryta zachowały naturalny charakter. W rzeźbie terenu charakterystyczne są meandry tych rzek.

Na obszarze stwierdzono bogate populacje wielu gatunków: bobra, wydrę, nocka dużego, traszkę grzebieniastą, czerwończyka nieparka, jelonka rogacza, kozioroga dębosza. Walorem przyrodniczym jest fauna wodna: boleń, głowacz białopłetwy, minóg rzeczny i strumieniowy, piskorz i różanka. Liczna jest również awifauna z m.in. bąkiem, bocianami, łabędziami, trzmielojadem, kaniami, bielikiem i dzięciołami.